Patricia Jozef, Lenny Peeters en Vincent Van Meenen gaan met elkaar in gesprek over hun boeken en over het schrijfproces.

11 maart 2018, om 15u

Patricia Jozef, Glorie

Standaard der Letteren
“Jozef excelleert in gevatte dialogen en ironische humor.”

Glorie is een roman over twee personages die hun leven ingrijpend veranderen.
Marcel vervalst zijn cv en krijgt een prachtige baan aan de Antwerpse Teniersacademie. Wat begon als bedrog wordt een succes. Maar succes is nog geen garantie voor geluk.
Kunstenaar Bodine relativeert haar faam en cultstatus. In Berlijn ontmoet ze de wonderlijke directie van de Teniersacademie en belandt met hen in een lange autorit terug naar huis.
Verschillende ambities botsen. Wie manipuleert wie in dit humoristische verhaal?

Lenny Peeters, Dochter

Knack Focus
“Terzelfdertijd sprookjesachtig en ranzig rauw.”

Dochter
‘Hoe heet je?’ Gewone woorden, maar ze klinken donker. Ik moet uitkijken.
‘Hoe heet je?’
Dochter, denk ik bij mezelf. Dochter, natuurlijk.
De vrouw vraagt waar ik woon. In ons huis. Dat van vader en mij. Ze wil nog meer horen. Wanneer ik geboren ben. Een hele tijd geleden. Toen de tuin nog vol medicijnbloemen stond. Met de blaadjes verzorgde ik de cavia’s. Elke dag op hetzelfde uur. Dat doe ik nu niet meer.
Ze vraagt wat er gebeurd is en waarom. Ik kijk naar mijn laarzen. Ik wil ze uitdoen en aan mijn voeten krabben, maar ik weet niet hoe, met die zakken rond mijn handen.

Het is een raadsel voor Dochter waarom zij aan een kruisverhoor van de politie onderworpen wordt. Langzaam beginnen we te begrijpen dat de jonge vrouw iets verschrikkelijks heeft gedaan. Scène na scène, beeld na beeld sluipt het ware verhaal binnen in de verhoorkamer van de inspecteurs.
Dochter is een ogenschijnlijk onschuldige psychologische roman, maar ongenadig voert het verhaal de lezer de diepte in.

Vincent Van Meenen, Tuin

Standaard der Letteren
“Een groot succes”

Tuin
Op een nazomerdag komt een man bij toeval in een tuin terecht. Hij verbaast er zich over de bloembedden, de grasperken en de bakstenen muur die in een halve cirkel om de tuin loopt. De zon priemt door het witte wolkendek. Op het terras liggen blauwwitte veren die ooit van een duif moeten zijn geweest. Wat vreemd dat hij deze halfvergeten tuin nooit eerder heeft gezien! Hoe meer tijd hij in de tuin en de aanpalende serre doorbrengt, hoe meer hij eraan verknocht raakt.
Als hij na een poosje ook in de tuin blijft overnachten, begint hij te begrijpen dat er iets niet helemaal klopt. De dagen worden ondertussen steeds korter en de winter komt dichterbij. Dorre bladeren hopen zich op en in de uitdijende regenplassen ziet hij de wolken voorbijdrijven. Hoe is hij hier terechtgekomen? En waarom heeft hij het vreemde gevoel dat de tuin elke dag groter wordt? Hij moet iets vinden om hem van dit verstikkende narratief te bevrijden en bedenkt een ingreep met niet te overziene gevolgen.

Tuin is een poëtische novelle waarin een man voortdurend en wanhopig pogingen onderneemt om te ontsnappen uit een tuin waarvan de poort openstaat. In een lichtvoetige toon ontvouwt zich een fabelachtige vertelling met kafkaiaanse trekjes.

CronopiO nodigt u graag uit op
de nocturne – “Edition Populaire II” – van Philip Aguirre.
Donderdag 23/11 zijn wij open tot 21u.

Welkom.

Gelijktijdig is er de “Grand Late Night Opening van Ecce Homo”.
www.eccehomoantwerpen.com

CronopiO nodigt u graag uit op de vernissage van

“Edition populaire II”

een nieuwe reeks houtsneden door Philip Aguirre y Otegui.

Zondag 12 november 2017 van 16u tot 19u

Tentoonstelling – 12 november tot 28 februari

Nocturne – 23 november, open tot 21u tijdens de opening van “Ecce Homo”

www.eccehomoantwerpen.com

In 2010 is Philip Aguirre y Otegui begonnen met houtsneden te maken die hij verspreidt onder de titel “L’Edition populaire”. Ze werden voor het eerst tentoongesteld in de galerie Pocket Room te Antwerpen.
Aguirre ziet zijn houtsneden veeleer als een “catalogus of een atlas van zijn werk”, aangezien ze thema’s van zijn beelden en etsen oppikken en in een democratische vorm verspreiden.
Hij zal deze reeks blijven uitwerken als een steeds verder groeiende imaginaire catalogus.

Nieuwe datum: 26 oktober

Naar aanleiding van haar nieuwe bundel Western gaat Delphine Lecompte in gesprek met Maarten Inghels, Stadsdichter van Antwerpen.

Delphine Lecompte (1978) debuteerde in 2004 in het Engels met de roman Kittens in the Boiler, daarna schakelde ze over naar gedichten in haar moedertaal. Voor haar debuutbundel De dieren in mij kreeg ze de C. Buddingh’-prijs 2010 en de Prijs Letterkunde 2011 van de Provincie West-Vlaanderen. Haar vorige bundel Dichter, bokser, koningsdochter werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs.

Maarten Inghels is dichter, schrijver en tot 2018 de officiële Stadsdichter van Antwerpen. Hij heeft niemand onberoerd gelaten met zijn markante stadsgedichten.
Daarnaast is Inghels coördinator van ‘De eenzame uitvaart’ in Antwerpen, een project waarbij dichters gedichten schrijven voor mensen die eenzaam worden begraven, zonder familie of vrienden. Zijn dichtbundel Nieuwe Rituelen werd genomineerd voor de Herman de Coninckprijs 2016. Zijn werk wordt uitgegeven door De Bezige Bij.

Een vrouw is belust op wraak. Na een moeizame jeugd in een obscuur dorp, een wisselvallig liefdesleven en een hobbelig arbeidsparcours spreekt ze over de mensen en ervaringen die haar ooit het leven zuur maakten. Eerherstel en erkenning krijgen is haar doel.
Western is een dichtbundel vol spanning en avontuur. Met haar uitzinnige taalgebruik schept Delphine Lecompte wederom een wereld die vol is van woede en gekte, maar ook van bezinning en liefde. Ze daagt zichzelf uit als dichter, is soms genadeloos, dan weer gevoelig, en ze formuleert een antwoord op de vraag: hoeveel cowboy schuilt er in de mens?

’s Nachts bedrijven we de liefde
Om de ogen van de sterren uit te steken
De sterren zijn niet onder de indruk
Wij ook niet

donderdag 15 juni om 20u in CronopiO.

Els Snick mag als literair vertaalster van zijn werk en lid van het internationale Joseph Roth Gesellschaft (en oprichtster van de Belgische pendant) zeker als een kenner worden beschouwd.
Ter ere van deze nieuwe vertaling presenteert zij een interessante avond over Joseph Roth. Ze vertelt over zijn leven en specifiek over zijn betoverende reportages uit Frankrijk.

In het land van de eeuwige zomer
Reportages uit Frankrijk
Joseph Roth – Vertaald door Els Snick – Voorwoord Bart Van Loo

Joseph Roth, de grootste journalist van zijn tijd, vertrok in 1925 vanuit de Weimarrepubliek voor de eerste keer naar Parijs, de hoofdstad van het land waar hij zo van ging houden. In talloze reportages, brieven en essays – hier voor het eerst vertaald en gebundeld – portretteert hij Frankrijk en de Fransen. Ze tonen Roths meesterschap en laten de lezer Frankrijk opnieuw ontdekken.

Van de haven van Marseille tot het majestueuze heuvellandschap rond Avignon, schildert Roth in In het land van de eeuwige zomer landschappen in sepiatinten, betoverende mensen, magnifieke architectuur en meedogenloze wanhoop over een land dat op weg is naar de oorlog.

Deze journalistieke reportages verschijnen voor het eerst in een Nederlandse vertaling.

De joods-Oostenrijkse Joseph Roth (1894-1939) publiceerde naast zijn vele journalistieke stukken romans als Radetzkymars en Hotel Savoy.