Lezing Jeroen Olyslaegers in CronopiO

donderdag 15 september om 20u.

In het verleden werd auteur Jeroen Olyslaegers al gekroond tot ‘bastaardzoon van Claus’ en toonde hij in de romans WIJ en WINST de kracht van zijn maatschappijkritische stem.
In WIL past Olyslaegers deze stem toe op een alom bekend onderwerp: de Tweede Wereldoorlog.
In zijn sappige en lyrische taal vertelt hij het verhaal van ene Wilfried Wils, een oude man die vanuit het hedendaagse Antwerpen, waar militairen de burgers beschermen tegen terreur, terugblikt op de gebeurtenissen in de jaren 1940.

©Koen Broos
©Koen Broos
Olyslaegers_Wil_web
Wil

In die jaren ziet de jonge Wilfried zichzelf nog als een dichter in wording, maar in het dagelijkse leven is hij in de eerste plaats hulpagent. De mooie Yvette wordt verliefd op hem en haar broer Lode (eveneens lid van het politiekorps) is een waaghals die zijn nek uitsteekt voor joden. Wilfrieds artistieke mentor, Nijdig Baardje, wil juist alle joden vernietigen. Onbehaaglijk laverend tussen twee werelden, probeert Wilfried te overleven terwijl de jacht op de joden onverminderd verdergaat. Jaren later vertelt hij zijn verhaal aan een van zijn nakomelingen. In de vergelijking tussen toen en nu legt Wilfried een patroon bloot: elke samenleving en elk mens zoeken wanhopig naar middelen om zich te verdedigen en een onbekende angst te bezweren, telkens creëren ze daarbij nieuwe vijanden. En misschien het allerbelangrijkst: ook Wilfried speurt naar een verklaring om zijn dubieuze gedrag op te helderen.

Zowel de sappige Vlaamse stijl als het historisch onderzoek dat Olyslaegers voor het schrijven van deze roman heeft verricht, wekken ontzag. In dit werk verdicht hij zijn maatschappijvisie in een historisch onderwerp en houdt hij de vurige schreeuw die van zijn engagement uitgaat perfect onder controle. In WIL betwist Olyslaegers de breed aangenomen grenzen tussen goed en kwaad en laat het boek ingenieus resoneren met de eenentwintigste eeuw. Het resultaat is een teder, warm én brutaal verhaal, dat de lezer niet los zal laten.

Jeroen Olyslaegers (Mortsel, 1967) schrijft columns, theaterteksten en proza. Met zijn vorige romans WIJ (2009, nominatie voor de Gerard Walschap Literatuurprijs) en WINST (2012) maakte hij een rentree in de Nederlandse letteren.
In 2014 kreeg hij de Arkprijs van het Vrije Woord voor zijn werk en maatschappelijk engagement en de Edmond Hustinckxprijs voor zijn theateroeuvre. Olyslaegers woont en werkt in Antwerpen.